Magiczny początek roku

08 stycznia 2012
Magiczny początek roku  https://aleblogowanie.wordpress.com/2012/01/08/magiczny-poczatek-roku/

A co tu tak zimno?

W kominku wygasło... Czapka mikołajowa znikła i uszy marzną... Drewna nikt nie narąbał... Dobrze, że chociaż wspomnieniem świątecznego „maratonu” można się rozgrzewać.

A działo się, oj działo!

Byłam z wizytą w… Sezamie!

Mówisz: „Sezamie otwórz się” - a tam, same dziwy! Wystarczy zaklęcie: „stoliczku nakryj się” i bęc, wyrasta słoneczny kwiat! Kwiat symbolizujący optymizm, potrafiący zakwitać nawet... na śmietniku?
Duch Bieluch materializuje się na płótnie! Chyba o tym nie śnił w swoich kredowych podziemiach.
Co Sezam to Sezam. Rozmawiałam nawet z jakąś Wróżką…

Skarby  z  Sezamu.
Duch  Bieluch  i  Słonecznik. 
Olej  na  płótnie.

Magiczne dzieła z Sezamu trafiły na stary piec. To zacne, najbardziej honorowe miejsce w moim domu. I… Znowu czary! Piec zamienił się w elegancką Galerię. Ach… Ta Wróżka…

Tak więc magicznie i optymistycznie wkraczam w Nowy Rok.

Z gorącymi planami na moją Afrykę. Mam nadzieję, że wprowadzanie tam demokracji nie będzie odbywać się przy pomocy rakiet i samolotów.

Uwaga! Ja tam lecę… może na latającym dywanie?

Wigilia w krainie lessowych wąwozów

24 grudnia 2011
Wigilia w krainie lessowych wąwozów

   https://aleblogowanie.wordpress.com/2011/12/24/wigilia-w-krainie-lessowych-wawozow/

       W świątecznej scenerii parku zdrojowego, w przeddzień Wigilii Bożego Narodzenia, przed pałacem Małachowskich zebrały się tłumy. To spotkanie wigilijne mieszkańców Nałęczowa. Kuracjusze i turyści także są zaproszeni. Panuje niezwykła atmosfera. Czuje się magię świąt i bliskość dobrych fluidów. Jest opłatek. Kuszą zastawione tradycyjnymi potrawami stoły. Można degustować do woli. Brzmią kolędy śpiewane przez dobry chór. Spotkania wigilijne w parku zdrojowym na trwałe wpisują się w nałęczowskie tradycje. Zaczęło się sześć lat temu od poczęstunku dla ubogich. Obecnie jest to Wigilia dla wszystkich.

Okazała szopka, wokół której skupiają się głównie rodziny z dziećmi. Szopka zajmuje prawie całą wyspę na stawie i nie ma gdzie się cofnąć, by sfotografować ją w całości. To nierozsądne wchodzić na zamarznięty staw przy temperaturze co najwyżej minus jeden stopień, choć dzieci się ślizgają.  Jestem chyba jędzą, bo popsułam tę beztroską zabawę na stawie. Nakrzyczałam za to i pogroziłam palcem. Może też podpadłam rodzicom tych dzieciaków? Trudno...

  Dziś - 24 grudnia - spotkania przy wigilijnych stołach bardziej rodzinne i kameralne. Podoba mi się wprawiająca w radosny nastrój dekoracja krzeseł.

  

  Pada deszcz... Dzięki temu, zanim zaświeci pierwsza gwiazda i ten stół zapełni się potrawami, mam czas, który wypełniam publikacją. 

Wasza gwiazdkowa korespondentka.

komentarze

komentarze: https://aleblogowanie.wordpress.com/2011/12/24/wigilia-w-krainie-lessowych-wawozow/

Nałęczów świąteczny

16 grudnia 2011
Świąteczna kuracja serca 
   https://aleblogowanie.wordpress.com/2011/12/16/swiateczna-kuracja-serca/

Moje serce
zapragnęło innego powietrza
Więc...
spełniłam prośbę...
Tu czujemy się
jak ptaki na wolności,
serce i ja...
spacerujemy przez park...
jest nam dobrze! 

 Czesława Dąbrowska

wiersz pochodzi z tomu pt.:

"Nałęczów moja miłość"

       Jest na Lubelszczyźnie miasto zwane unikalnym, w którym kuruje się serce. To sanatoryjny Nałęczów ze swoim Parkiem  Uzdrowiskowym i Pałacem Małachowskich. To miasto - ogród jest nie tylko odwiedzane przez kuracjuszy i turystów w porze letniej. Ma swój urok także zimą, a szczególnie w Boże Narodzenie i Nowy Rok. W takie dni mniej ważna staje się medyczna kuracja w sanatorium kardiologicznym. W święta leczy się przybywające tu bardzo licznie serca złamane, samotne, wątpiące, zagubione, zmartwione... przy uroczystych stołach i na balach. Nie brakuje także całych rodzin z sercami zdrowymi i wesołymi, które zapragnęły spędzić święta z dala od swojego domu... Bardziej wypoczynkowo i po prostu inaczej...

I tak „wespół - w zespół” wszyscy się radośnie kurują. Serce Nałęczowa, jakim jest park, też się raduje. Ileż tu kolorowych spacerowiczów, którzy wyglądają na bardzo zadowolonych.

       Urok Nałęczowa dawniej dostrzegali pisarze i poeci: Henryk Sienkiewicz, Bolesław Prus, Stefan Żeromski, Stanisław Witkiewicz, Jan Lechoń, Ewa Szelburg-Zarembina, Kazimiera Iłłakowiczówna oraz inni sławni ludzie, którzy spędzali tu nawet całe lata.

  A pan Prus na swojej ulubionej ławeczce siedzi do dziś.

Ośrodki wypoczynkowe i sanatoria wywiesiły wigilijne menu. Oto jedno z nich:

Uroczysta kolacja Wigilijna z 12 potraw, w tym m.in.:

karp, barszcz czerwony czysty, pierogi z kapustą i grzybami, pieczona ryba, śledzie, kulebiak, ryba po grecku, sałatka śledziowa, kluski z makiem, kutia, racuchy nałęczowskie ze śliwką, kompot z suszonych owoców, soki, woda mineralna, kawa i herbata.

Wygląda smakowicie i tradycyjnie. 

Magicznej Wigilii przy takim, czy innym stole i radosnego serca w Boże Narodzenie życzy świąteczna korespondentka z Nałęczowa.

23 grudnia 2011
Kliczki z Nałęczowa
   https://aleblogowanie.wordpress.com/2011/12/23/kliczki-z-naleczowa/

       Są miejsca, w których nie czuje się przedświątecznej gorączki. Do nich z pewnością należy pokryty białym puchem Nałęczów. Jest spokojnie i nastrojowo. Nie widać ludzi obładowanych zakupami i spieszących się. Spacerują, odwiedzają kawiarnie, zajadają nałęczowskie śliwki, pływają w basenach, oddychają w solnej grocie i parku zdrojowym.

KLIK powiększa zdjęcia.

       Zmarznięty pan Prus siedzi wciąż pod pałacem Małachowskich. Nikt nie chce mu towarzyszyć w obawie przed zamoczeniem ubrania na zaśnieżonej ławeczce. Trudno. Poniosę ofiarę przeziębienia pupy i choć przez chwilę przytulę się do Pisarza by dać mu trochę ciepła.  Jestem przecież Aniołem, hi, hi...