Ostatnie już kartki spadają z kalendarza

28 grudnia 2009
Ostatnie już kartki spadają z kalendarza 

     https://aleblogowanie.wordpress.com/2009/12/28/ostatnie-juz-kartki-spadaja-z-kalendarza/

Zaloguj się E-mail OnetHasło Niepoprawne dane Objaśnienia  Loguj się bezpiecznie  Zapomniałem hasła

       Wszystko przeważnie zdaje się zupełnie inne do momentu, kiedy zaczynają się podsumowania i oznaczanie własnych albo cudzych dokonań niewiele mówiącymi plusami i minusami.  Szczególnie nie lubię tego czynić z powodu zmiany roku kalendarzowego.  Zwykle podsumowań  dokonuje się na tak zwane 'okrągłe' rocznice, albo w okresie świąteczno - noworocznym, kiedy spadają ostatnie kartki kalendarza.

       

       O ile zamykanie roku z bilansem zysków i strat oraz otwarciem rachunku z saldem  początkowym, ma znaczenie dla przedsiębiorcy w jego działalności zawodowej oraz dla urzędu skarbowego, o tyle w życiu prywatnym, a szczególnie uczuciowym, emocjonalnym... nie jestem zwolenniczką kończenia roku i  otwierania nowego  rachunku akurat w dniu 1 stycznia. Data jest datą. Dokonań i uczuć nie da się zinwentaryzować, jak towar w sklepie. Policzyć, jak szampony na półkach. Sprawdzić, które są przeterminowane i można przecenić, a które pójdą po wyższej cenie w nowym okresie rozliczeniowym. W grudniu - nic się też nie kończy, a w styczniu - minutę po północy nic nowego nie musi się zdarzyć. Życiowymi etapami  dla mnie są wydarzenia, a nie cyfry umowne. Bo czym jest kalendarz?  To tylko umowna, przyjęta w danej społeczności bądź kulturze rachuba czasu. Potrzebny oczywiście, a jakże!  Jednak... Tak, jak kalendarzowy początek wiosny, lata, jesieni i zimy, wcale tych pór roku nie zaczyna w sposób widoczny akurat przez moje okno i odczuwalny przez wszystkie żywe istoty, tak 31 grudnia nie musi cokolwiek kończyć w życiu człowieka, a 1 stycznia zaczynać. Wraz z wystrzałem w noc sylwestrową szampańskiego korka nie da się też całkowicie zamknąć drzwi za tym, co było. Człowiek z natury lubi trochę rozpamiętywać, wspominać, powracać... Byle tylko  zbyt przesadnie tego nie czynić,  bo przecież naprzód stale iść warto...

Trzeba z żywymi naprzód iść,

Po życie sięgać nowe,

A nie w uwiędłych laurów liść

Z uporem stroić głowę

                           /Adam Asnyk/

komentarze

komentarze: https://aleblogowanie.wordpress.com/2009/12/28/ostatnie-juz-kartki-spadaja-z-kalendarza/