Jest mi smutno. Bardzo smutno

       Nie mogę zrozumieć, dlaczego najbliższa osoba Pana Prezydenta, który zginął 10 kwietnia 2010 roku w katastrofie samolotowej pod Smoleńskiem, w pierwszą rocznicę tego tragicznego wydarzenia urządza antyrządową demonstrację, która nie ma nic wspólnego z oddawaniem hołdu  zmarłym, w tym ukochanemu Bratu?

Nie mogę zrozumieć, po co w bolesną rocznicę dokonuje się przed Pałacem Prezydenckim prowokacji, by służby porządkowe musiały interweniować?

Nie rozumiem, w jakim celu były czynione próby wdarcia się na teren Pałacu Prezydenckiego?

Nie rozumiem, jak można mandatów poselskich używać do wykroczenia, jakim z pewnością jest próba wdarcia się na teren szczególnie chroniony jako majestat bezpieczeństwa Polski?

Nie rozumiem, kto i kogo „zdradził o świcie”?

Nie rozumiem, dlaczego najważniejszymi osobami uroczystości i audycji wspomnieniowych nie są tragicznie zmarli, a centrum uwagi skupia się na prezesie Jarosławie Kaczyńskim?

Nie rozumiem, dlaczego w mediach dyskutuje się i na czynniki pierwsze rozbiera niemal każde wypowiedziane słowo pana Prezesa, jakby ono było w tych dniach najważniejsze?

Nie rozumiem...

Są takie wyjątkowe dni,

kiedy w serca ludzi wstępuje refleksja.

Dlaczego ją burzycie?

Są takie wyjątkowe dni,

kiedy nastaje czas wspomnień i zadumy.

Dlaczego zagłuszacie?

Są takie wyjątkowe dni,

kiedy ludzkie ścieżki wiodą na mogiły.

Dlaczego jazgot uliczny staje na drodze do mogił?

Są takie wyjątkowe dni,

w których uświadamiany sobie, jak życie jest kruche i cenne a miłość do człowieka ważna.

Dlaczego sieje się nienawiść?

Są takie wyjątkowe dni,

w których dla wielu polityka znika i wszystko powolnieje.

Dlaczego politycy urządzają wyścigi na komentarze?

Są takie wyjątkowe dni,

w których staje się cisza.

Dlaczego do licha taki gwar?

Wytrzymać już, do licha, nie można, o!

Jest mi smutno...

Bardzo smutno...

Komentarze - https://aleblogowanie.wordpress.com/2011/04/11/jest-mi-smutno-bardzo-smutno/