„ Amon-Re płynął po niebie w złotej łodzi,
a poprzez rzekę dochodził do moich uszu gwar miasta.
Po Nilu pływały statki i łodzie o czystych żaglach,
a praczki plaskały kijankami,
śmiały się i głośno pokrzykiwały przy pracy.
Dzień był upalny i jasny...”
Tak było... i tak jest...
... i ujrzałam Asuan
Ubrane na czarno, w chustach na głowach, nubijskie praczki wzbudzają zainteresowanie turystów. Na nabrzeżu, tuż przy nich leży komórka i pistolet.
Asuan – najdalej na południe wysunięte miasto Egiptu
i starożytne miasto graniczne, odznacza się przepięknym położeniem. Często Asuan nazywany jest bramą do czarnej Afryki. Błękitno-zielone wody Nilu, granitowe skały, białe żagle feluk, a wszystko to zalane słońcem sprawia, że przez niektórych Asuan jest uważany za najpiękniejsze miasto w Egipcie.
Zobaczyłam miasto, w którym starożytne ruiny współistnieją
z nowoczesnością.
Zobaczyłam wielką tamę asuańską, która ujarzmiła Nil i dała elektryczność, ale zamieszkałym na terenie obecnego sztucznego Jeziora Nasera Nubijczykom zabrała ziemię i domostwa.
Zobaczyłam, jak w samym środku malowniczej panoramy granitowych skał wyrastają ku niebu kolumny i filary na wyspie poświęconej bogini Isis - Izyda. Jest to naprawdę niezwykły widok. Chwilami aż ma się wrażenie, że istnieje tylko w naszej wyobraźni. Niegdyś uważano, że cudowne i dobroczynne wylewy Nilu właśnie tutaj brały swój początek. Świątynie Izydy budowano przez osiemset lat, w czasach ptolomejskich i rzymskich. Łączy ona elementy architektury starożytnego Egiptu z architekturą grecko – rzymską i malowniczo harmonizuje z otoczeniem.
Nad Jeziorem Nasera, w Dolnej Nubii na południe od Asuanu wznosi się świątynia Abu Simbel zbudowana przez Ramzesa II. Miała ona ukazywać potęgę Egiptu przybyszom z Nubii.
”Gdy mój ojciec ukazał się ludowi, wraz ze mną, obejmując mnie ramieniem, tak oto rzekł: – Niech ukaże się jako król, abym mógł widzieć jego piękność, póki jeszcze żyję! – Zawezwał zatem szambelanów, by włożyli mi na głowę korony. – Umieśćcie Wielką Koronę na jego głowie! – tak rzekł gdy był jeszcze z nami na ziemi – on będzie rządził tym krajem, on będzie nadzorował jego sprawy, on będzie kierował mnogim ludem. – Tak mówił, gdyż wielka była jego miłość do mnie. Darował mi dwórki z królewskiego haremu, równe pięknościom pałacu; wybrał dla mnie żony i konkubiny wychowane w haremie.”
... i tak Ramzes stał się królem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Jak opublikować komentarz?
Jeśli nie masz KONTA GOOGLE, to..można wybrać:
- NAZWA /ADRES URL - w..okienku NAZWA wpisać nick i w..okienku ADRES wkopiować adres swojego bloga.
- ANONIMOWY - w tej opcji proszę podpisać się w..komentarzu.
W komentarzu można stosować kursywę i czcionkę pogrubioną.