Była taka ładna i pachnąca. Mogła jeszcze roztaczać swój czar. Dziś jest na wysypisku, gdzie oczekuje na wielki samochód, który ją zabierze. Nie jest sama. W pobliżu kręcą się menele, a pod nią, na niej i obok leżą koleżanki, które spotkał taki sam los.
Jadłam
śniadanie, gdy usłyszałam jakieś skrobanie i szurganie podobne do odgłosu
opuszczającej się rolety. Potem głośne „bach!”
- Zapewne nie tylko rozwinęła się sama, ale
zerwała na dobre i spadła na podłogę - pomyślałam. Ciekawe, w którym
pomieszczeniu? Tego nie zidentyfikowałam słuchem.
Wchodzę
do pokoju kominkowego i cóż widzę? Przewróconą choinkę!
- Jak sama mogła upaść? - Główkuję!
Detektywistyczne oględziny nie znajdują przyczyny.
Cóż robić? Sama choinki nie podniosę. Zresztą
po co, skoro wypełniła już swoją misję świąteczną. Biorę więc nożyczki, piłę do
drewna oraz rękawiczki i - zaczynając od
czubka - przystępuję do „szatkowania” choinki, po drodze zdejmując światełka.
Przykro mi, bo piękność płacze. Kap, kap... Kapią na podłogę klejące się łzy.
Może są słodkie, skoro takie lepkie?
Całe szczęście, że nie wszystkie piękności
tak kończą...
Czy
to znak, że skończył się czas świąteczno - noworoczny? O ile bardzo lubię
czynności adwentowe, o tyle porządki poświąteczne nie są dla mnie przyjemne.
Moje upodobania podziela Blogowa Koleżanka Bet.
alElla. Powynosiłam
przed chwilą choinki na wyznaczone choinkowe wysypisko. Jest cudnie na dworze.
Słońce świeci, jak w maju. W kurtce za
ciepło! Wczoraj bałam się po ciemku iść, bo tam często urzędują menele.
Bet. Może spacerek
zaplanujesz? W poszukiwaniu zimowej wiosny! Z aparatem foto naturalnie, jak na blogową reporterkę przystało?
alElla. Nastawiłam
pranie i zmywanie oraz rozmrażam lodówkę, więc muszę nadzorować urządzenia.
Bet. Hi, hi... Lodówkę rozmrażałam w sobotę!
Idziemy ramię w ramię z poświątecznymi zajęciami. Choinki wyrzucam jutro.
A cóż tam, Pani, u
bałwanków naokiennych? Trzymają się mocno?
alElla. Bałwanki oraz inne malunki dzielnie stacjonują na szybach. Strach
się za nie brać, więc jeszcze niech pożyją, o!
A wiesz... Te
poświąteczne zajęcia są bardziej męczące, niż przedświąteczne.
Bet. I mniej przyjemne.
alElla. Bo adwentowe
przygotowania - nawet, jak są ciężkie -
to takie motywujące i uskrzydlające. Przedświąteczny stan psychiczny daje także
energię fizyczną.
Bet. Dokładnie tak jest. Sprzątanie "po"
podkreśla, że coś fajnego się skończyło. Dlatego ja "najwolę" okres
przed świętami, cały adwent. Same święta
już mnie tak nie cieszą.
alElla. Więc? Może
nowy początek? Zacznijmy przedwiośnie!
Zaczęłam przedwiośnie gdy sprzątając igiełki po zaschniętej na pieprz choineczce zastanawiałam się czy nie przypiąć tu i ówdzie wiosennych ptaszków z zestawu wielkanocnego?
OdpowiedzUsuńPóki co zostawiłam pęczki jemioły na balkonie bo trochę zielonego zawsze ładnie wygląda.
Twoja choinka zachowała się bardzo przyzwoicie trwając aż do połowy stycznia. Mój świąteczny stół zawalił się tuż po Wigilii! Niecnota jeden!
Tak, to była przyzwoita choinka. Aż szkoda, że tak nisko upadła. ;) Twój stół faktycznie źle się zachował.
UsuńNa balkonach widziałam także żółte bratki.
Zapomniałam napisać jak to miło jest być cytowaną:))
OdpowiedzUsuńI mnie miło, że Tobie miło. :)
UsuńTraktuję to jako wstęp do sławy!
UsuńSzkoda, że na bieżąco usuwałam wszystkie wiadomości, bo niezła książka powstałaby. A dialogi są lubiane, bo lekko się je czyta.
UsuńChoinkę miałam sztuczna, ale na naszym śmietniku osiedlowym zagłębie porzuconych drzewek.
OdpowiedzUsuńDo trzymania ubranych jeszcze nawet pogoda nie pasuje, wiosna za oknem,my robimy porządki przymusem, bo za tydzień remont zaczynamy, a później to całe sprzątanie, którego nie lubię.
Miłego przedwiośnia:-)
Tak, pogoda zupełnie nie pasuje do choinki, a choinka do pogody. U nas wyznaczono miejsce na choinki i można je tam wyrzucać do 2 lutego.
UsuńTu kolejny raz przeżywam poświąteczny smutek na widok choinek, które zaraz po świętach lądują na ulicy, czekając na miejsce w piecu miejskiej ciepłowni.To wszystko są piękne jodły i wszystkie wyglądają jeszcze nieskazitelnie. Zawsze mi ich szkoda. A moja tegoroczna choinka już jest w skrzynce za oknem i za rok znów będzie mi dekorować pokój na święta.
OdpowiedzUsuńGdybym miała balkon albo ogródek, na pewno kupowałabym choinki w doniczce. Raz taką miałam. Posadziłam na podwórku wspólnotowym, ale nie przeżyła podlewana przez psy. Nawet ją ogrodziłam, ale pewien pan zniszczył ogrodzenie, bo - jak sam powiedział - pies tak chciał.
UsuńJuż raz dokonałam czystki i pochowałam świąteczne ozdoby i zrobiło się w pokoju tak łyso, pusto i smutno, więc powyciągałam ponownie i ustawiłam na ich miejscu. Dałam im drugie życie :) na jak długo? sama nie wiem. Podobno do 2 lutego mogą sobie postać. Z nimi mi weselej.
OdpowiedzUsuńJak żywa choinka sama mogła zrobić "bęc"??? nie miała korzeni? albo chociaż stojaka?
Była w specjalnym pojemniku (do którego wlewa się wodę) zamontowana w specjalnym stojaku z podpórką pnia umożliwiającą picie wody, obejmą na pień i 3 śrubami zaciskającymi obejmę znajdującym się wewnątrz pojemnika. Po upadku, naczynie z wodą stało, a choinka w tym stojako-mechanizmie leżała na podłodze. Jakby wyskoczyła.
UsuńOto
UsuńTEN STOJAK
Czym ten stojak był wypełniony? był pełen wody czy może usztywniłaś piaskiem, a wodą tylko podlewałaś?
UsuńAaaa> wyskoczyła z pojemnika? to spryciula :) gdzieś jej się spieszyło.
Zgodnie z instrukcją była w nim woda.
UsuńA może w instrukcji nie napisano, że ma to być woda procentowa, albo poświęcona ???
Usuńprzyznam się, że gdy przeczytałam tytuł, w pierwszej chwili pomyślałam,że
tą upadłą pięknością jesteś Ty :):) :)
Hi, hi.. Jaka to ma być woda nie napisano. Z własnej inicjatywy dodałam miedziane pieniążki (dezynfekują) oraz cukier i sól (odżywiają choinkę).
UsuńNo, co Ty? ;) Ja upadła? ;) Co najwyżej tylko piękna. ;)
Tytuł faktycznie może zmylić.
Upadła - owo słowo można różnie interpretować lub mieć
Usuńróżne skojarzenia :)
W pierwszej chwili zmartwiłam się, że taka piękność jak Ty upadła i np.doznała [nie daj Boże] przykrego zdarzenia losowego :)
A może tej upadłej piękności" zaszkodziła ta Twoja nadgorliwość? może ona sobie nie życzyła miedziaków tylko złocisze; sól miałaby odżywić choinkę? tyś ja po prostu wykończyła własną inicjatywą.
Sól to ja sypię aby zielsko nie rosło; wypala trawę doszczętnie.
Nie chciała miedziaków i wyskoczyła po złocisze, a wylądowała na wysypisku. :)))
UsuńTemu drzewku było za dobrze i od tego przewróciło mu się w głowie co doprowadziło do upadku. Taka moja teoria z czego można wyciągnąć daleko idące wnioski.
OdpowiedzUsuńNo tak. Czasem z pięknościami tak bywa, że upadają, gdy przewróci się w głowie.
UsuńA masz może teorię na to, że nie rozbiła się ani jedna żaróweczka i bombka?
To był dowód wdzięczności za dobre traktowanie:))
UsuńŚwiatełek nie odżałowałabym, bo są już zabytkiem i takich dzisiaj nie kupi się.
UsuńMieliśmy taki zwyczaj, że choinkę wyrzucało się wtedy, gdy zaczynały się sypać igły. Trwało to nieraz nawet do lutego. Ale raz trafiła się nam choinka, taka ok. 1 metra, z własnej działki (musieliśmy wyciąć pod wodociąg), i ta nie oddała żadnej igły aż do … maja. Cały czas była ubrana, pachniała, a od kwietnia zaczęła wypuszczać nowe pąki, wtedy ją pocięliśmy i „robiła” za Wielkanocne zielone.
OdpowiedzUsuńU mnie kiedyś ukorzeniły się we flakonie wielkanocne bazie.
UsuńOd jestem tutaj, nie mamy choinki. Parę gałązek z tutejszej jodły czy sosny na stole kompletnie wystarcza. Pewnie dlatego nie czujemy świat aż tak specjalnie. ,
OdpowiedzUsuńU nas nie da się nie poczuć świąt, bo choinki są wszędzie. Nawet zbyt wcześnie są ubierane.
UsuńNauczeni doświadczeniem z lat poprzednich w tym roku rozstaliśmy się z choinką zanim spadły igły. :)
OdpowiedzUsuńPomimo dokładnego posprzątania, potem suche igły znajduje się wszędzie.
UsuńJa jutro rozbieram choinkę:( Smutne trochę, bo taka jest piękna...
OdpowiedzUsuńUznajmy, że piękno jest przemijające...
UsuńPrzedwiośnie to jest dobra myśl :) ale u mnie jeszcze stoją choinki, bo u nas tradycyjnie do 2 lutego :)
OdpowiedzUsuńSkoro choinki czarują swym pięknem, to przedwiośnie jeszcze niepotrzebne.
UsuńChyba już pisałam, że od dawna preferuję sztuczne choinki, które nie pachną, choć zapach można dokupić, ale nie sprawiają kłopotów.
OdpowiedzUsuńWiesz, że na moją rodzinę możesz liczyć, bo wszyscy damy 1 % darowizny dla Patryczka.
Serdecznie pozdrawiam.
Bardzo, bardzo dziękuję w imieniu Patryczka i całej rodziny.
UsuńNie można Patryczka zostawiać samego ze swoją chorobą. Niestety, państwa nie stać na leczenie chorych dzieci, choć stać na wszystko, np. głupie billboardy o sędziach kradnących części do wkrętarek.
UsuńStać także na ogrom limuzyn rządowych i urzędniczych, których w Polsce jest więcej, niż karetek pogotowia.
Usuń