Nowy Rok - początek czego?

Tekst archiwalny ale aktualny.

      W zimie Basia i jej mąż Marek martwią się. Chociaż od 2008 roku nie zmniejszyły się ich dochody, wyłączyli z użytkowania 2 pokoje w swoim trzypokojowym mieszkaniu. Do kuchni przenieśli jedno łóżko, wstawili kozę grzewczą na drewno zbierane w lesie. Cieszyli się przy tym, jak dzieci, że w ich bloku są przewody kominowe. W pozostałych pomieszczeniach wyłączyli ogrzewanie, drzwi do nich uszczelnili i zawiesili kocami, żeby „nie ciągnęło” - jak mawia Basia. Trudno pomieścić się z dwójką dzieci w kuchni przy kopcącej kozie i sąsiadującym z nią najmniejszym pokojem. Przywykli do wygody i przestrzennych zamkniętych na czas zimy pokojów, odetchnęli latem. Dzieci z radości skakały i jak przedszkolaki w berka na pokojach się bawiły. Nikt nawet nie płakał, że na wakacje nie pojechał. „Pokojowe berkowanie” rekompensowało brak wakacji.

       Późną jesienią znowu zawisły koce na drzwiach do największych, narożnych pomieszczeń. Niedługo potem, na widok rachunku za wodę, Marek pozdejmował kurki z kranów i zaślepił wylewki ciepłej wody. Kupił wielki kocioł i postawił na kuchence gazowej. To bardzo ekonomiczny sposób na ciepłą wodę, mówi, bo za gaz płaci się ryczałtowo, bez względu na to, ile go zużyjemy. Mamy miskę i małą wanienkę z piwnicy przynieśliśmy. Stoi w dużej wannie w łazience. Przy odrobinie kreatywności i akrobacji można nawet zamoczyć plecy. Musiałem  zaślepić te krany, tłumaczy się sam przed sobą, bo dzieciaki zapominały o oszczędzaniu gorącej wody.

Wyłączyli także spłaconą na raty zmywarkę, bo Ludwik do mycia ręcznego tańszy od soli, proszków i błyszczyków. Babcina lniana ściereczka za błyszczyk służy.

- Czasem i „Ludwika” nie ma, ale co się nie domyje, to ścierka doczyści - śmieje się Basia.

       Rok 2008 był pierwszym, w którym nie zaprosili na Boże Narodzenie dalszej rodziny. Tak jest do dziś. Trzeba by było uruchomić zimne pokoje. Sami też w gościnę nie jeżdżą  do nikogo, bo to i gościniec wypada zawieźć i jakieś prezenty kupić. Sprzedali samochód, żeby odpadł koszt ubezpieczenia oraz przeglądów technicznych. Wyłączyli telewizję kablową. Kilka śnieżących programów łapią anteną pokojową. Od września dzieci poprzenosiły się do szkół bliżej miejsca zamieszkania, by zaoszczędzić na dojazdach autobusami.

- Przeszliśmy różne w swym życiu sytuacje, czasem było lepiej, niekiedy gorzej się żyło, ale w dawniejszych czasach nie cofaliśmy się wstecz do standardu życia, przypominającego ten z czasów „króla ćwieczka” i babinek noszących na plecach chrust z lasu przewiązany wielką chustą w kratę. Najgorsze jest właśnie to cofanie się i ciągłe rezygnacje z czegoś, co już mieliśmy, pospłacaliśmy i czego się dorobiliśmy.
Myśleliśmy, że jesteśmy optymistami - mówią Basia z Markiem, ale coś nam się zdaje, że ten Nowy Rok, jeśli mróz nadejdzie, będzie znowu początkiem naszego stadnego życia w jednym pomieszczeniu wokół kozy grzewczej, bez względu na to, czy kryzys Polskę dotyka, czy nie. Mamy już naszykowane uszczelki i trzeci koc na drzwi do małego pokoiku.

       Na kryzysach tracą fortuny jedne hieny, a inne hieny zbijają fortuny. Ale to są hieny. Tym drugim nie zazdroszczę, a pierwszym nie współczuję. Są po prostu nie z mojej bajki. Bliscy są mi natomiast: Basia, Marek, ich dzieci i wszyscy im podobni Barwni, Piękni Ludzie, którzy zasługują na lepszy los.

Zawsze niech będzie słońce!

       Nowy Rok - początkiem czego? Może niech będzie początkiem WIOSNY -  słonecznej i ciepłej? Dla Basi i Marka z dziećmi, dla wszystkich, których kryzysy - zapewne sztucznie przez hieny wywoływane - najbardziej dotykają. Dla tych, którym fałszywy „Mikołaj” zabrał, by dać swoim  wypasionym „reniferom”, a  Stary Rok wyłączył prąd, wodę czy ogrzewanie...

Aktualnie:

- W mroźne dni i noce do kuchennego kolektywu przy kozie dołącza babcia.

- Firma, w której pracuje Marek przeniesiona została do miasta odległego 90 kilometrów. Miesięczny koszt dojazdów samochodem ciotki - około 1500 złotych. 

- Basia z Markiem zastanawiają się nad przeprowadzką, ale na przeszkodzie stoi duża różnica cen na rynku mieszkaniowym (nie wystarczy nawet sprzedaż także mieszkania babci) oraz brak kupca na ich hipoteczne mieszkanie.